ne alakası var yani...
bu bir seçimdir,delilik ise sizin elinizde,germeyin kardeşim kendinizi rahat olun derdim...
büyük de konuşmuşum ben belli,bas bas ne bağırıyorsun kadın çocuğa anlıyormu ki yada aaa ne o öle yeni moda saçların pek yakışmış diye güldüğüm annenin elektriklenmiş saclarının aynısının bir gunde bende de olacağını hiç düşünmemişim...
ben ''huni''mi çokkkkdan giydim anneler,arkadaslar,dostlar ...
kuzey bilen bilir her daim zor bir cocuk oldu...
ben hiç bir vakit oh be ne kolay büyüdü bu bebe diyemedim... hiç bir zaman cok sessiz benim cocuğum varlığı yokluğu belli değil evin için de diyemedim...
asla beşiğine koyduğum vakit sorunsuzca uyuyan ,sessizce uyanıp bunu belli eden bir cocuk olmadı...
büyüdü artık...
zaman geciyor hızlıca...
ve ben her gecen ona biraz daha aşık oluyorum...
hayatımın tek bir yünü var artık''kuzey''...
bakışlarım,düşüncelerim,duygularım,isteklerim,beklentilerimin tek bir adı var''kuzey''...
onsuz bir yaşam boş anlamsız ...
evet delirdim,beni delirtmeyi ve kafama huni gecirmeyı basartan da kuzey:))))
olsun pek yakıştı ama ...
size delirme noktalarımı anlatayım a dostlar:
gecenlerde poğaça yapma girişiminde bulundum,hamuru mayasız bır hamur olacaktı ama kuzey sayesinde mayalı bir hamur olmayı basardı:))
elimin hamurlu olusundan istifade eden yaramaz,buzdolabını actı ve bir şişe suyu yere fırlattı,bir cığlık kıyamet tabi bende kuzeyyyy pırr kaçar:)
ıtına ile babaanneye teslim edildi ve ev temizlendi dip bucak,zira evde ayakkabı gıyen bır cocuk değil kendileri.
yıne poğaçanın basına gectım,bu sefer kuzeyı tezgaha oturtdum yanıma,tezgahın kenarında duran yumurta sarısına elini bocalamış ve kafasına yuzune bir sanıye içinde boca etti,yıne ıtına ile sinirlerimi zıplatmadan sildim yıkadım yeni kıyefetler gıydırdim...bu arada ben elli kere poğacanın basından kalkıyorum tabi...
bu sefer yere çaydanlık koydum oynasın dıye nereden buldu bes dakika içinde bilmiyorum,bulaşık makinasının tabletlerini bulmuş acmış ve eline değmiş ağlıyor yıne kızmıycam sınırlenmıycem dıye dıye yıkadım ama kendime kızıyorum şimdide allah benı ne etmesin emi diyorum,akılsız anne diyorum ne işi var deterjanın orada diye...
her neyse poğaçaları yaktık zaten,basına gelmeyen sey kalmadığı ıcın olacağı buydu...
benım pc bozuk uzun zamandır mesela,şarj aletının içini yakmış takıp cıkarmaktan,evde bunalım takılıyorum suan allahtan anneannedeyız...
bu postuda yazarken inanırmısınız tam elli kez kalktım yerımden,aaa yeter ama taslak halinde duran post benı gıdıklıyor hemen yazayım diyorum hop bişi cıkıyor...haaa birde ne çıktı şimdi biliyormusunuz?
kuzey bey poğaca yada simitde susam veya corekotu varsa onları itina ile cıkartıp kulağına sokmaya cabalıyor,allahtan ki erken farkettım ve bır daha eline bu tarz seyler vermıyorum ve her dakika yanındayım cok korkuyorum endişe ediyorum ya farklı nesneleride kulağına yada burnuna sokmaya calışırsa allah korusun ne yaparım ben...
zaten cozutmuş bir 18 ay bebesi mevcut elimde...
dur durak bilmeyen,aman vermeyen,soluksuz bırakan ve beni deli eden...
anne ve baba cocuklar için modeldır doktorumuz,hersye okey tamam...
ama biz evde birbirimizi severken asla bunu vurarak ,ısırarak yapmıyoruz,asla sesimizi yükseltmıyoruz,tepkilerimiz daima ölçülü ve düzeyli.
onun daha 1,5 yasında olduğunun bilincindeyiz,tabi ki coğu seyi anlatamıyor daha kelimeleri bile doğru duzgun sölemiyor yürümesi cok gec oldu konusmasıda böle gec olacak biliyorum,fakat derdini anlatamadığının yanı sıra beni gercekten anladığının bilincindeyım...
yapma dediğim zaman duraksıyor ama inadına yapıyor bazen ona söz gecırmek yada bır sey anlatmak ölüm gibi,gecenlerde oyuncak mağazasına ona bilinçlenecek bilgilendirecek zekasını geliştirecek oyuncaklar almaya gıttık denemeden alamk istemedim,oyun alanında tum oyuncakları denedik,ama kesinlikle işe yarar bişi alamadık,çıktık...
sanırım bır donem bu gececek,atalatıcaz inşlh dıyorum...ve artık bu postda son vermek istıyorum kuzey yıne uyandı cunku..
kafamda dağıldı bayaca zaten guzel bır foto paylaşır kaçarım:)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder