18 Ekim 2011 Salı

SON ZAMANLARDA BİZ...

neler ,neler değişiyor gün ve gün hayatımızda...
hızına yetişemediğim hayat tazı misali hep bir adım önümde,bende tavsan misali hep arkalarda,önüme geçip suratıma bakıp nanikkk yapıyor bana her seferınde...
kayıt altına alamadıklarıma hayıflanırken,daha yazacaklarımın planını yaparken hep bir yeniler karşılıyor beni...
son zamanlarda kuzey mesela,neler yapar ne yer ne içer ;buyrunuz:
*bir sey yemez içmez:) dişmidir bilinmez bu iştahsızlığın sebebi ,damak tadımı oluştu kimbilir ama huysuz aksi cocuğum yemekle de inatlaşır oldu...kahvaltı yapmak çin işkencesi,yemek yemek zorlu bir yokuşu çıkmak gibi:)

*kış ayına girdik malum,hoş ne kadra yaz yasadık zaten tartışılır emme velakın benim oğluşum ayağında corap tutmaz,sırtında yelek koymaz oldu...her defasında benden fırsta buldukça bakıyorum soyunmuş duruyor,kıs kısda gülüşü var ki ahh ahhh:)

*işine gelince tek tük kelimeler çıkıyor ağzından,işine gelmediği vakit ise benim adım uzun uzun eeeeeee işte:)

*şu ara herseyı anlar oldu maşallah,getir götür işlerinden anlaması beni en cok sevindiren olay,hevesle bana bir bardak su getirceği gunu ,bakkaldan ekmek alacağı zamanı kollamaktayım...

*kuzey kendini bildikçe ten temasından kaçınır oldu,onun ayında cocuklar sarılmaktan,öpmekten ,dokunmaktan haz alırken bizim ki deli gibi kaçıyor,arkadaslarından biri olduda ona sarılmak istedi ağlıyor,allahtan vurma ,itme gibi zarar verici huyları yok,sadece tek sorun benım onu sevmemi de istemiyor sıkılıyor,şöleeee uzun uzun sarılacağımız gunu bekletemekteyim...

*dün doktor kontrolundeydik,18.ay asımızı olduk...
boyumuz 85 cm
kilomuz:12.200

haaa;birde şu anda hayatımızda en buyuk etken doktor kontrolleri,allahım nasıl ağlıyor,çığlık kıyamet,bir ara kusacak yada bayılacak sanıyorum böle tepki veriyor işte ne olur sonu nasıl care bulurum bilmiyorum....

beşiğinde yatan cocuğum ,babamız yüzünden yaz basından bu yana bizimle uyumakta,yatağın kenarında tek yone doğru yatmaktan bir yanlarım çürüdü gercekten...
nasıl vazgeçirmem gerekli ki???
önce babasına anlatmam gerekli bence...
* mesela öncelerde altını değiştirmek iişkence iken şimdilerde kaka yaptığında kendisi alıyor geliyor bezini,yere yatıyor ve sessiz sakınce ben de temizliyorum bu cok hosuma gidiyor...
*babası işten her gelişte onu kapıda karsılıyor ve elinde olan poşeti alıyor sanki ona alınmış birseyler olduğunu sezinliyor beklentiye girmeye baslayacak korkuyorum...
çocuk yetiştirme konusunda baba kişisi ile bu kadar zıtlaşacağım aklıma gelmezdi...
ne yapıcaz...
ortak noktalarda cok zor buluşur olduk ben hayır dersem o evet diyor,o evet diyor ben olmaz öle sey diyorum
gun içinde pamuk yaptığım cocuğu akşam bir yada iki saat içinde tam anlamıyla haşarı bir terminatöre dönüştürüyor...
oyun oynamaktan bir haber durumdayız coğu zaman,kırmak ,atmak ,fırlatmak en buyuk hobımız...
zamanla aşarız bunu umuyorum,kitap okumak en buyuk hayalım mesela ne zaman yaparız bekliyorum,şimdilik sadece kafama fırlatırken göruyorum ona aldığım  kitapları:(((
bizde şimdilik  durumlar budur annelerim,blogdaslarım...
son zamanlarda biz ,çokda adını koyamadığımız haller içindeyiz...
fotoda paylaşmak çok isterdim ama nedense ben farkettim uzun zamandır hiç çekim yapmıyorum...

1 Ekim 2011 Cumartesi

DERMAN AKTAR

sevgili blogdaşlarım:))
benim çok sevdiğim bir blogum daha var
severek herseyı ,tüm bildiklerimi,birikim ve paylaşımlarımı size aktardağım bir blog
aktıf olarak cok ağırlık veremesemde yazmaya cabalıyorum
orada da beni yalnız bırakmazsanız çok sevinirim
sevgiyle kalın e dostlar:)))
buyrun özge annenin derman aktarıişte burada...TIK TIK TIK TIK:))))))