BİZİM EVDE GREV VAR.....

Grev malum şahış kuzey bey tarafından yapılıyor ve günün ilerleyen saatlerinde tüm halkı buna dahil oluyor,oğlumun burcundan dolayı bir liderlik ruhu olduğunu biliyordum ama bu kadarda grev yöneteceği aklıma gelmezdi...bakmayın siz onun daha iki aylık olduğuna,nasıl bir afacan nasıl bir cin göz anlatamam,resmen hepimizi parmağında oynatabiliyor...
şimdi malum konumuza geçelim:
-dün akşam zaten bir önceki gecenin vermiş olduğu yorgunluk ile yemeği bile zar zor yiyerek tv izlerken uyumuşum,saolsun kocam gelmiş kuzey'in altını değiştirmiş,biraz oynamışlar ve uyutmuş...uyandığında gece saat 1'e geliyordu,mızırdandı emzirdim ,uyur yeniden dedim reddetti,diğer göğsümüde vereyim açmı acaba karnı dedim onu da reddetti...
bu isteksizliğin sonu iyi yere gitmiyor dememe kalmadı bizim ki beyninde tasarlamış olduğu planı aktif hale geçirdi.nasıl bir ağlamak ama,annem koşarak odaya daldı sanmışki emzirirken uyuya kaldım çocukta elimden düştü,allah korusun...ama ortada hiç bir sey yok ,babamız uyanmasın diye hemen evin en ücra köşesine kaçtık,kucakta tutuyorum yok,meme veriyorum yok,rezene uyku çayı yok,zıplatıyorum hoplatıyorum ,çarşafta bile sallamak istemiyor ağlıyor,bir an susuyor on dakika sakin,sonra bir feryat figan yıkıyor ortalığı...
ecel terleri döküyorum allahım,yarı ömrüm geri gitti...
canımın canı ,bal oğlum,güzel bebeğim sen böle ağlarken yüreğim dayanmıyor,elimden bişi gelmiyor,üzülüyorum,sakinleş diye herseyi yapıyorum ama yok nafile....
lanet olsun şu gaz sancılarına artık,ne olur allahım bebeğimin bir yeri ağrımasın onun sancısı benim olsun diyorum...
tabi arada gerilen sinirler had safhada....ne garezin var oğlum diyorum,oturdum o ağlıyor ben konuşuyorum onunla,annem karşımda bana bakıyor ne yapıyorum diye...
- oğlum,kuzum ne var annecim uyusan ya artık bak perişan oldun ,benide delirttin
-aaauuuuu,auuauauuauuu
-kuzey allah aşkına bırak artık garip seslr çıkarmayı bebek ol lütfen ,bebeklerde gece uyur tamam mı sende ye iç yat işte
ve kocaman bir viyaklama sesi

artık gece 4'e geliyordu eşim uyandı,sırayla tüm halkı...
herkez kuzey'in sesli boykotuna katıldı...ben bir kenara çekildim,ağlıyorum,migrenim de tutdu zaten...
iki aylık çocuk tüm aile fertlerini ayakta tutdu ,belki inanmıycaksınız...
sonuç olarak sabaha karşı saat 6'ya geliyordu gözleri şişti ağlamaktan ,yorgun düştü ve uyudu...ama bu süre zarfında aç kaldı,emmedi mama da yemedi...
çok istikrarlı bir oğlum var ....allahım kime çekmiş acaba:)))))
canım oğlum ...
ne olursa olsun,seni çok seviyorum...
tek düşüncem sensin...
eğer gün gelir de bu satırları okursan belki azcık da olsa anneciğini anlarsın...
ben bu büyüme şeklini bir yerden hatırlıyorum ,annem yeniden ozan dayını büyütüyor,ben ise küçük kuzey'le ozan karışımı bir afacanı...