bana bir tatil lazım...!!!!!!!!kim ne derse desin buna acayip ihtacım var şu aralar,dokuz ay boyunca bir fill kısıtlanmış olan hayatım ,iki aydır da kuzey tarafından işgal altında,diyeceksiniz ki pişmanmısın,yüksünüyormusun???kesinlikle hayır....sadece kafamı toparlamak ,oğluma az da olsa biraz dinlenmek istiyorum.farklı bir ortam olsun yeter bana.illa ki iki aylık bebe ile kumsal ,güneş,deniz diye tutdurmuyorum aslında.hayallerimde şu var,uzun yeşil ağaçaların gölgesinde ,püfür püfür esen rüzgar eşliğinde,uzanmışız bir hamakta oğlumla öğle uykusu şekerlemesi yapıyoruz :)))of of of düşüncesi bile öyle dinginleştiriyor ki beynimi...hem bedensel hemde ruhsal öğle yorgunum ki...eşimi özledim,onunla uzun uzun yürüyüşlerimizi,pazar sabahı kahvaltılarımızı,kahve eşliğinde gazete keyfi yapışımızı,en önemlisi onunla uyumayı özledim...şimdi ayrı olan yataklarımız ne zaman birleşecek bilmiyorum...zaten hadi bu gece misafir olayım sana desem aramızda mantar gibi biten bir yaramaz var,kendine öyle guzel yer yaptırıyor ki,biz sanki yatakta iki ucunda hiç kavuşamayan iki nehir...bizim yaramaz da beşiğinde uyumadığı keyifli uykuyu nedense yanımızda buluyor,olsun şikayetçi değilim...dört yıl boyunca her gece bunu düşündük eşimle,bir bebeğimiz olacak,sabah tepemize binecek hadi uyanın diye,akşam bende sizinle yatıcam diye ağlıycak,pazar gunlari acaba bugun ne yapsak diye düşündürmüycek bize,oğlum babası ile ormanda top oynuycak,artık parklar bizim ilk adresimiz olacak...hep bunların hayalini kurduk biz...bakalım dedik ,hayırlısı dedik,hep zamana bıraktık...ama dün gece nedense zıvanadan çıkmıştık ikimizde...sebepsiz ağlamalarına bir yenisini daha eklemişti kuzey bey,artık ağlamalarına göz yaşlarıda eşlik ediyor ve ben buna dayanamıyorum...salladık olmadı,emzirmek istedim memeyi kabul etmedi,ayağıma alayım oğlum dedim belki rahatlarsın oradada bir feryat figan...bir turlü sakinleşmeye ikna olmadı,altını değiştirdim,sırtını ovdum,gazını çıkardım,belki sıcaklamıştır dedim pijamasını çıkardım,rezene çayını yaptım,iyi geceler çayını yaptım,evin içinde dolaştık genede susmadı,o ağladıkça bende sinirler hepten gerildi...en son artık emin oldum var bir sıkıntısı ya kesin var dedim ve yarım fitil verdim,annemle salladık uyudu...çünkü eşim benden daha tahammülsüz ve yarın işe gideceği için o uykusuna geri döndü...annelik böle bir sey demekki gece uyuduğumda saat 4'e geliyordu bikaç saatlik uyku ile işe geldim...şimdide resimlerine bakıyorum çok özledim...akşam eve geçince öyle yorgun ve uykusuz oluyourm ki hemen bir kenarda uyukluyorum,oğlumla oynamaya dermanım kalmıyor ,ki tv 'nin sesi biile migrenimi arttırıyor...işte bu yuzden ben tatil istiyorum,oğlumla bas basa kalabileceğim ufak bir dinlence bana çok iyi gelecek...ama bebeke tatil yapılır mı ,yapılırsa nereye gidilir,istanbudan çok uzaklaşmalı mı,hangi otelde kalırsam kuzey'in çılgınca ağlamalarına baskaları tahammül gösterebilir bilmiyorum...ben sadece diliyorum,gönlümden geçiriyorum...bu postu okuyan siz sevgili arkidişlerim için de hazır hayal kurmuşken ,bol bol tatilli gunler diliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder