10 Eylül 2011 Cumartesi

ÖYLESİNE...

içim taşıyor biliyor musunuz..
konuşmamaktan,derdimi anlatamamaktan yorgunum...
okuyorum,anlıyorum,anlatamıyorum ya bu beni yoruyor işte,yutkunuyorum ama hazmedemiyorum...
bir tek ben bu kadar hassas olamam diyorum,karşımda ki de benim söledikleriminden etkileniyor diyorum,ben öle vara yoğa konuşamıyorum işte...
net alemi:////
hangi ara bulaştım sana,hangi ara aldın beni içine,ne ara bırakırım seni bilmiyorum...
tamam bana katdıkların fazlası ile var,canım dediğim dostlarım,asla vazgeçemem dediklerim,olmazsa olmazlarım,iki kelam edip mutlu olduklarım var...
ama...
amalar büyüyor içimde...
pişmanlıklarım var benim,keşkelerim var,olmasaydı dediklerim,tanımsaydım dediklerim var...
beni yanıltanlar var...
hadi beeee dediklerim var...
canım değilmiş,deymezmiş dediklerim var...
pişmanlıklarım var,yapmasaydım dediklerim var,hayatımdan cıkarmasaydım dediklerim var...
bunu yazıyorum çünkü cok doluyum,yazıyorum çünkü derdimi kişilere anlatamıyorum,yazıyorum çünkü kişilerin ruh durumunu okuyorum,derdi var diyorum ben bir kelime ile zincirleri kırmak istemiyorum
ama en cok kırılan ben oluyorum...
yol ayrımına cok geldim ben...
eyvallah dedim,çektim gittim...
sevgiyi,sevilmeyi,değer görmeyi,baska dunyalarda buldum...
kocaman yürekli kadınlar tanıdım ben...
aramasamda,arayan soran merak eden kadınlar...
derdim var ihtiyacım var dediğimde beni yuz yuze tanımadan telefondan sesimi duymadan ''al arkadasım,yeter ki ihtiyacını gör,işin görülsün'' diyen kadınlar tanıdım ben...
bana özgem diyen,delisin diyen,yüreğini seviyorum ben senin diyen,seninle sohbet etmek etmek ne keyıfli,sesin ne kadarda yanıltıyor insanı ben böle naif ses tanımadım diyen kadınlar tanıdım...
bir selamımla '' canımmmmm cok merak ettik seni '' diyen kadınlar bunlar...
aksileri de olacak tabi ki,sanal ortam diye boşuna denmiyor...
hayat akıp gidiyor,ben bundan sonra nerede mutlu olursam orada olacağım...
beni sevenlerin yamacıdır huzur noktam...
yanıldıklarım mı yıne olacak hayatım da...
yıne selam edecğim onlara,yıne konusacağım...
ama cok sey öğrendim ben...
net alemi cok sey katdı yüreğime...
yüreği yüreğime değen annelerim,ben sizi seviyorum...
yol beni nereye götürürse oraya kadar sizinleyim...
kocaman bir yüreğim var benim...içinde milyonlarca tanımadığım anne gizli,herkeze yer var...
annelik paylaşmaktır,annelik birikimdir,annelik bir baskasının cocuğunu merak etmek,görünce heyecanlanmaktır...annelik mi...anne olunca anladığım cok sey var işte benim...
annelik affetmektir,annelik anlamaktır,annelik erdemdir...
tüm anneler ,uzağımda ,yakınımda,sanalımda,gerceğimde,özümde ,kalbimde varolan asil kadınlar...
hepinizi ayakta alkışlıyorum ,iyi ki varsınız....

2 yorum:

reny... dedi ki...

Özgecim, sana sonuna kadar katılıyorum.
annelik gerçekten paylaşmaktır, birikimdir, bir başkasının çocuğunu merak etmek, heyecanlanmaktır. çok doğru söylüyorsun.
annelik çocuklarını yarıştırmak değildir! böyle anneler beni çok üzüyor. umarım hep iyilerle karşılaşırız. sevgiler...

özgekuzey dedi ki...

aynen öle reny...
her zaman aynı olmuyor işte işler...ama ben anneliğin doğasını özümseyen her kadının anlattıklarını basaracağına inanıyorum...sizler varsınız ya karsımda bu yeter...