8 Şubat 2012 Çarşamba

DİSİPLİN

uzun zamandır aklım da yazmak istiyorum ama bir türlü denk gelmiyor işte...
biliyorsunuz ki bizim evde 2 yaşında bir bebe var,henüz sendromlar içinde olan ve bir şeyleri tam olarak tamamlayamamış bir bebe bu...hiperaktif,yerinde durmaz,konuşmaya başlamadığı için derdini anlatamayan en cokda buna kendince sinirlenen bir bebe bu...
bizi çok zorluyor...
benım en çok zorlandığım nokta disiplin konusu... eğer ki şimdi bir seyleri ona anlatamazsam sanıyorum ki bir daha izah etmem güçleşecek,zorluğun alasını yaşıycaz...
birde  şu durum var ki en sinirime hatda kanıma dokunan,sen şimdidien böle yap yap bak gör az daha büyüsün burnundan fitil fitil getirecek senin bu tavizlerini...
herkesin cocuk büyütme,terbiye etme,yetiştirme ve bir seyler verme durumu farklıdır...
ben kendimce elimden gelenin en iyisini yapmaya çabalıyorum her anne gibi,okuyorum,araştıyorum ,sooruyorum,bilmediklerimi öğreniyorum,benden deneyimli blog arkadaslarıma msjlar atıyorum hani yazdığınız postlar var mı acaba diye...
asla bilgi küçümsemem bu konuda,yöntemleri ,denenmiş bir çok kuralı kafamın bir kenarına yazarım ...
zamanı gelir kullanırım elbet...
şimdi gelelim bizim evde ki asıl soruna...
şunu çok merak ediyorum ;sizin evinizde disiplinin ipleri kimin elinde ''anne''-''baba''-''aile büyükleri'' yoksa''ortak'' mı???
tek kişinin elinde mi olmalı yoksa ortak alınmış kararları anne ve baba eşit mi izah eder pozisyonda olmalı...
yada yıne karar ortak olmalı ama bunu uygulayan ,ağır basan nokta anne yada baba mı olmalı.
inanın işin içinden çıkamaz noktadayım.baba tüm gun işte ,çalışıyor,gunun 24 saatini benimle gecıren bir cocuk var evde,haliyle tüm davranışını ben kontrol ediyorum...
onun üzerinde ki etkim çok fazla,fakat ben istiyorum ki baba faktörünü unutmasın...
babası onun için akşamları eve gelen ve onu eğlendiren ,oyuncak alan,kızmayan,ağlatmayan ,ilaç içirmeyen,altını acmayan,yemek yedirmeyen,surekli onunla oynayan bir model...
kuzey'e gore babasının kızması yada bir seyı yapma demesi ''gülünç'' hatda komik...
fakat annesi onun gözünde tüm  sevmediği ,nefret ettiği tüm günün gidişatını elinde tutan,sürekli yapma oğlum,gel oğlum,ye oğlum,otur oğlum,diyen bir model...
böle olunca ben gun içinde kurduğum duzen ve disiplinin akşam iki saat gelen ve onu sadece seven bir baba modeli yuzunden bozulmasını istemıyorum....
fakat en ufak bır olumsuzluk anında da hemen ''annesi bak'' yada ''oğlum gel annen kızacak'' denmesini istemıyorum,sen babasın ve sende kızabilirsin sonucta yapmaması gereken bir durumsa bu...
evin içinde bir disiplin etme konusu var suan da bizim bana göre içinden çıkamadığım bir durum...
siz de nasıl merak ediyorum yorumlarınızı bekliyorum...
diyeceksiniz ki biliyorum baba ile alınmış ortak kararlarla daima en sağlıklı sekilde cocuk büyütülür...
evet doğru haklısınız...
ama benım evimde ağır basan taraf benim...
değişim için elimden geleni yapıyorum...
inşlh ortak noktalarda buluşuruz ama olduda disiplini veren model ben oldum kuzey'in hayatında acaba ilerisi için etkisi büyük olur mu???
şimdilik sevgiler...
aslında yazacak cok sey var ama kısa bir başıkla başlamak en iyisi konu dağılsın istemiyorum:)

7 yorum:

Havva dedi ki...

Yazınızı ilgiyle okudum benzer soru işaretlerine sahibim ben de.Benim kızım da iki yaşında.Derdini anlatacak kadar konuştuğu iççin sizden daha şanslıyım çünkü öfke krizleri az.Baba surumu aynı sizdeki gibi. Bir şeylerin savaşını veriyorum ama sanırım istediğim değişim olmuyor, olmayacak :(((
Bu ahval ve şerait içinde sorunuzu yanıtlayayım kendimce. Ne kadr doğru yaptığım bilemiyorum. Disiplinde ben kızımla ortak olmaya çalışıyorum zaman zaman. iştahsız bir çocuk mesela. yemesi konusunda FAZLa zorlamıyorum zaman zaman ipin ucu kaçıyor ama orta yolu bulmaya çalışıyoum acıktığını düşündüğümde yemeğini hazırlayıp geitiryorum bazen hiç yemez bazen bitirir bazen yarım bırakır. bir iki ısrardan sonra bırakırım.
Özellikle iki yaş sıkıntılarını yaşadığımız şu dönemde inatlaşmamaya çalışıyorum ama kesin hayır olan bir şeyin evet olmasın aasla izin vermiyorum gerekirse ağlamaya bırakıyorum ki öfkesini atabilsin...Daha sonra da dilim döndüğünce nedenini anlatıyorum ona...
Uyku düzeni önemli benim için. ondan taviz vermemeye çalışıyorum sadece kendisiyle inatlaştığım tek nokta uykusu...

bırtutamkekik dedi ki...

verilen micicik tavizler....
sonrasında dewamı gelen yumuşaklıklarla dewam etti bizim hayatımızda hep..
disiplin güzel şey,ama,çok katı kuralcı olmak bana göre değil..kuzucuklarımda bundan istifade ediyor:)
küçücük bir boyun eğmeye,göz süzmeye,yapmayacağı şey yok anneciklerinin.
bundan adları gibi eminler::)
kolaylıklar sizinle olsun canm.
her şey gönlünce olsun..
sevgiler..
:)

özgekuzey dedi ki...

HAVVA:oncelikle yorumun ıcın,uzun uzun yazdığın için cok saol...bende anlatmaya cabalıyorum ama dinlemior sanırım daha kıvama gelmedi benım oğlum.zamana yaydım bu durumu,inşlh atlatması kolay bır surec olur dıyorum.

BİR TUTAM KEKİK:gercekten aslında onlar bizi yonlendiriyor değilmi,biz istediğimiz kadar dediğimizi yaptırıyoruz sanalım onlar ufacık oyunlarla bu durumu kendi lehlerine cevırıyor işte:)))

Filiz dedi ki...

çok güzel bir blog izlemeye aldım sizi :)

özgekuzey dedi ki...

tesekkur ederım filizcim:)))

Ömer Tuna dedi ki...

Merhaba , Ömer Tuna'm 45 aylık oldu.4 yaşına yaklaştı diyelim. Sizn gibi tüm kontrol bende, çalışan bir anneyim ama her konuda sözümün üzerine söz yok. Tek farkımız '' annen kızacaklar'' yerine babamızın tüm kararları ortak almışız gibi göstermesi. Kararları sen al yine ama ona yansıtmayın. Sonuç korktuğun gibi olmuyor merak etme sen onun vazgeçilmezisin her zaman seni hiç bir zaman korktuğun gibi göemeyecek. Sevgiler..

abide dedi ki...

''DİSİPLİN'' 3 yaşında kızım var ama hala disiplini sağlayamadık.Evde benden korkar ama benim dışındaki herkezden yüz bulduğu için pek etkili olmuyor.