12 Şubat 2011 Cumartesi

ORTAYA KARIŞIK_3_

gitmedim annemdeyim bugunde...saltanatım daha ne kadar uzun sürer bilmiyorum ama bitecek işte.yüreğim pır pır ,eşimin hadi hazırlan özge diyişini duymak istemiyorum.çok mu bencil davranıyorum ki...üffff:(((
bugun kuzişi alışveriş merkezine göturdum,herzaman huzurlu ,mutlu bir çocuk olan oğlum bugun zıvanadan çıkmış gibiydi,zate bir süredir anlam veremediğim bir karmaşıklık içinde.
uyumadı,arabasında durmadı,mama yemek istemedi ve en önemlisi kucağımda inmedi,9 kilo tasıdım durdum kucağımda belim koptu.
uykusu şaştımı hem kendi deli oluyor hem beni deli ediyor.
nese kuzeyı babaneme bırakıp annemle kuaföre gittik iki arada bir derede,saç boyasıda aldık bugun,guya annem uyumasaydı birbirimizin sacını boyayacaktık.kısmet değilmiş yarına inşlh artık...
haaa börek de yapacaktık ama annem uyudu işte,eee oda artı genç değiil ki hak vermek lazım...
kuzey bugun erken uyudu bana gene nöbetler yazıldı tabii....
bugun kuaförden dönerken içimi burkan beni acayip düşüncelere salan bir olaya şahitlik ettim...
duyuyordum haber kanallarnda,radyoda,netde,gazetelerde...hayvanlara yapılan işkence,uygunsuz ve hunharca davranışları,içten içe yapılan eylemlere,yazılara destek veriyordum.
ama gözümle görmek beni çok incitti doğrusu...
annemlerin yaşadığı yer modern bir ilçe,insanları olsun ,gençleri çocukları olsun iyi yetişmişlerdir.benim çocukluğum ,gençliğim bu cevrede gectı şimdiye kadar böle bir olayla karşı karşıya kalmadım.
saat bence 10-15 yaş aralığı çocuklar geç bir saatti,akşam sekiz suları,nerden bakarsan 6 yada 7 çocuk vardı sanırım...hani böle gruplaşmışlarda efelenerek yürüyorlar,görünüşe bakılırsa haylazlar...
konuyu bu kadar neden uzatıyorum biliyormusunuz,konduramadığım için...
kelimeleri öle uygun secmek istiyorum ki yanlış bir düşünceye yer açmak istemiyorum...
neyse,çocuklardan birinin elinde sokak köpeğii,boynuna halata benzer bir ip geçirilmiş...
diğer elinde ise bitmeye yüz tutmuş sigara izmariti...haaa ağızlarındaki kelimeleri,konuşma stillerini anlatmak dahi istemiyorum...
ben fırının önündeyım ,annemi bekliyorum,ekmek alacak...
fırının kapısının önunde de bir kedi...gelen köpeği görüp ürküyor,kaçmak isterken köpekle karşı karşıya kaldı ve koca köpek üzerine çullandı,ben şoklardayım tabi...
ve asıl can alıcı nokta,köpeği tutan çocuk kediciğe öle bir tekme savurdu ki hayvancağız kendinden gecti...
ben bastım çığlığı,bağırdım,kediye uzandım ,aldım,korkudan titriyordu...çocuğa bağırdım,sen insan olamazsın,nasıl yaparsın falan dedim,dahada bişiler söledim ama hatırlamıyorum,benimle birlikte annem ,fırındakiler ve cevredikelerde aynı tepkiyi verdi...grupta ki çocuklar bizimle laf dalaşı içindeyken köpeği üzerimize saldırtmak istediler ve oradan uzaklaştılar...
çok etkilendim çok...yazıp yazmamak arasında gittim geldim...şaştım,kanım dondu,yakıştıramadım...küçücük çocuklar,tazecik,geleceğimiz onlar,umutlarımız,yarınlarımız...
nasıl evlatlar yetiştiriyoruz...nasıl büyütürüz...hiç mi terbiye almıyor bu cocuklar...hiç mi insanlık nedir bilmiyorlar...herseyı geçtım,ufacıkta olsa vicdan yokmu o minik yüreklerinde...
yok demek ki...bilinçli yaşlardalar oysa.herseyı anlayabilecek yaştalar...
hep en buyuk düşüncemdir çocuk yetiştirmek...bizler anneyiz,bizler babayız...
bizler geleceğin,bilimadamlarını,müzisyenlerini,doktorlarını,başbakanlarını,sanatcılarını,mühendislerini yetiştirecek olan bireyleriz...
evlat yetiştirmektan çok insan yetiştirmeliyiz...kalplerine vicdanı,merhameti,sevmeyi,sevilmeyi,değer vermeyi işlemeliyiz...ben biliyorum ki sizler,benim çevremde ki anneler,babalar,aileler en iyisini yapmak için var gücümüzle çabalıyoruz...kimin için ,tek amacımız çocuklarımız,onların geleceği...
şimdi düşünüyorum da onların yetiştirdiği evlatlar böle olmasın diyorum,zararın neresinden dönsek kardır...bir evladımızı bile kurtarsak bizim için mücevher değerinde...
ne yapmalı ...
çok doldum ben bu gece..tam kafamıda toparlayamıyorum aslında,yazının basından onlarca kez kalkmak zorunda kaldım kuzey beyin ağlamalarından...
canım oğlum...ben senin için herseyın en iyisi olsun istiyorum.elimden geldiğinde seni vatana millete faydalı,gurur duyacağim bir insan olarak büyütmeye çabalıyorum.senin için yapıyorum bunu,kendimden çok.ağaç yaşken eğilir derler doğru bu...ne verirsem onu alacağım senden.nasıl baslarsam öle gidecek.ilmek ilmek işlenecek bir nakış gibisin...bir yerdeki ufacık bir hata tüm deseni bozabilir.bitirirsin,bakarsın o bozukluk hep göze çarpar hata yaparsan...hayatın boyunca seninle gider anlıycağın...
seni yetiştirken,kendimi de büyütüyorum ben...her gecen gun seninle olgunlaşıyorum,seninle çoğalıyorum,seninle çağlıyorum...
sevgiyle kaln ...
özge...

5 yorum:

neselihaller dedi ki...

insanı gerçekten dehşete düşürüyor...bu çocuklar büyüyünce nasıl insanlar olacaklar? nasıl çocuklar yetiştirecekler? Çok kötü çoookk

özgekuzey dedi ki...

anlamıyrum...küçük bir cocuk elinde köpek,onu neden gezdirdiğini bile bilmiyor,içindeki hayvan sevgisi falan değil,takmış ipi,bariz eziyet...kediye tekme atıyor,elinde sigara...nereye gidiyor bu hal böle inan bilmiyorum...

neval dedi ki...

çocuk eğitiminde kolaya kaçıp çocuklarımızı tvnin eğitimine teslim ediyoruz maalesef .
hoşgeldiniz.

MODA GEZGİNİ dedi ki...

özgecim blogunu çok beğendim.izleyicin oldum:)canım bebeğinde çok tatlı.Allah analı babalı büyütsün.şansı bol olsun.bloguma bekliyorum.sewgiler

özgekuzey dedi ki...

moda gezgını hemen geliyorum ...çok saol öptummm