29 Ekim 2010 Cuma

ORDAN ,BURDAN,ŞURDAN....

uzun zaman geçmiş yıne ...vakitsizlik bu ara en büyük sıkıntım...hiçbir şeye yetişemiyorum...kendime bile yetemez oldum...saçımı taramaya vaktım yok derler ya aynen o moddayım.
işin yorgunluğu da cabası üstüne üstlük beni görenler ne iş yapıyorsun canım tüm gün ,evdesin işte birde bana 24 saat yetmiyor diyorsun ;diyenlere en buyuk sitemim...
ya ev hanımlığı kadar yorucu bir başka iş daha varmı şu hayatda...çalışırken herseyim planllıydı benim,düzenli bir hayatım vardı fakat 7 aydır darmadağın...
ben çalışırken böle yorulmazdım,üf demezdim,işten gelir evimle ilgilenir,yemeğimi yapar,ütümü yapardım kendi özel ihtiyaçlarımı hallederdim,üstune ustlük sosyal bir sekilde vakit geçirirdim...
ama şimdi anneyim ,yedi aylık afacan bir bebeğe sahibim...uyumayan ,,yerinde durmayan,mızmız,aksi,sürekli benimle el ele diz dize olmak isteyen,benimle yatıp benimle kalkan bir oğlum var...
biran geliyor ben kahvaltıyı ayak üstu öğleden sonra yaptığımı bliyorum...
hiç yemek yapamadığım anlar oluyor,ütü falan hak getire...bazen diyorum ki ne olur biri en azından kuzey'i tutsun evin dağınıklığından gözüm yoruldu,zevkle iş yapmayı özledim çünki...
dağınıklığı seven oğlum evi tam bir savaş alanına çevirdi...heryerde onun  esyası resmen bizi istila etmiş durumda...kendime kızıyorum ona oda yaptığım için bir kez bile beşiğinde uyumadı,bir kez bile oyun parkında oynamadı...bir kez bile kendi odasında kalmadı...
ben boşunamı emek ettim yaptım ,valla masarfa yazıkmış değmezmiş...
benimle yatıyor,odasında oynamıyor,bizden ayrılmıyor...
bes dakika yalnız durmuyor çığlıklar içinde ağlıyor..gözü illa ki beni görecek...
hala dişimiz çıkmadı..hala emekleme girişimi içinde değiliyiz...hala yüzüstu durmaktan nefret ediyoruz...
ama bunun dışında yapabildiklerimizde var ama...
desteksiz oturabiliyor...rahatca bardak kullanıyor...miik parcalar halinde verdiğim herseyi yutabiliyor ,damağı ile çiğniyor...oyuncaklarla az da olsa vakit geçiriyor..ona aldığım yeni oyuncakların yüzüne bakmıyor,baska birisinin oyuncaklarına dokunmuyor,istemiyor...iki üç tane aldığım kıytırık oyuncakları var tüm dunyası ganimeti onlar...
insanlarla iletişimi çok iyi,çok sıcakkanlı,yabancılık çekmiyor,daha önce söledim mi bilmiyorum ama marketdeki tanımadığı kasiyerin kucağında bile saatlerce kalabilir....
babaya olan aşkı ,düşkünlüğü hat safada...ona aşık..onu gördüğü vakit kendinden geçiyor...
hala meme emiyor maşallahı var ki 7 ayımıza geldik ve sorunsuz bir şekilde aynı devam ediyoruz...
bu arada blog sayfamızın kasım ayında yıldönümü...
hemde izleyici sayımızın 50 kişiye ulaşması sebebi ile bir çekiliş düşünüyorum bu kervana bende katılayım bari.

2 yorum:

Deli Anne dedi ki...

ben bu halleri çok iyi biliyorum, özellikle bu ara.. tuhaf bir döngü.. sanki içinden çıkamayacakmışım gibi geliyor.. saç baş dağınık, aç bilaç :)

kolaylıklar size de.

özgekuzey dedi ki...

sizede cok cok kolay gelsin...valla işin içinden çıkılmıycak gibiymiş geliyo bana...