BENİM YENİ BİR BLOGUM VAR...

uzun zamandır aklımdaydı bu hayalim.
ne zamandır hadi diyordum,ne  zamandır istiyordum,ha şimdi ha yarın derken işte oldu sonunda oldu bimbambom:P diyorum...
burası kuzey'ın blogu olduğu ıcın aklıma her eseni yazmak beni üzüyordu.onun için bir hatıra sonucta.
oyle içimden geldiği gibi yemek tarıfı falan vermek ıyı durmuyordu.
bazen haliyeti ruhiyem saçmalamak istiyordu ama tutuyordum kendimi.
şimdilerde kendimi olduğu gibi anlatabileceğim ,yaptıklarımı paylaşabileceğim bir blogum daha oldu ama cok yenı bebek daha...
gereken ozenı gösterınce oda büyüyecek insallah.
siz sevgili blog dostlarımdan istediğim sey ıse beni orada da yalnız bırakmamanız.
destekleriniz ile ben daha da çok coşabilirim.
gelin birlikte görelim bunu:)))

işte isim anası da benim...
cok düşündüm ama buldum:)
http://birdeligordumsanki.blogspot.com/

lütfen gelin ziyaretcim olun birde yorumlarınızı,fikirlerinizi benden esirgemezseniz inanın tam yol ileri diyeceğim.
gelin birlikte yine her telden çalalım...
bir de bu yanımı göreceksiniz bakalım beğenecekmisiniz:d
eğer beni http://instagram.com/ buradada bulursanız işte on numara olur...
ben''ozgekuzey''
sevgiler blogdaşlar...

32 AYLIK

Sevgili oğulcuğum artık kocaman bir abi oldu.şunun şurasında 4 ay sonra üç yaşımızı kutluycaz.
hızla akıp gidiyor zaman,ben yıne daha dun gece bebeklik fotolarına bakıp zamanın ne kadar hızlıca aktığını düşündüm durdum.ne kadar değişmiş ifadesi,yüzünün şekli,gözünün rengi.
en çok huyu-suyu değişti diyebiliriz.
unutmuşum ben bir zamanlar kolik yüzünden nasıl ızdraplı saatler yaşadığımızı,unutmuşum ek gıdaya geçişin sıkıntısını,unutmuşum uyuyorrrrrr bu çocuk diye diye sayıkladığım zombi hallerimi.
zor olanı unutmaya mı programlanmış benim beynim acaba:)
yada geçmesini,bitmesini o kadar cok istemişim ki bir sekilde hafızamda yer etmesine izin vermeden silinip gitmiş işte o anlar.işte şimdi seviniyorum blog tuttuğuma.dönüp baktığımda geçmişi hatırlıyorum,belki kuzey sorduğu vakit kem küm yaparak cevap verebilirim ama buradan okuduğunda benim neler yani bizim neler yasadığımızı asla unutmayacak.
32 aylık kuzi 'den İNCİLER:)))

*onu sevme baba,rahat bırak özge'yi beni sev...( bu arada ben uzun zamandır anne değilim özge'yim,sadece işine gelirse ve çıkarları dahilinde,zorda kalıdığı vakitler anne diyor)

*sen benim sümükümü aldın,sevmedim seni,benim di o,koy yerine(temizlikten nasibini asla alamayacak bu cocuk)

*git dedim,git ağla,sevmedim ben seni. sen üzdün beni.
*yemiycem dedim.tokum ben,hep tokum tamam mı anne:)
*giyinmem işte,çıkarma pijamamı,gitmiycem ben ,gezmiycem( asla kapı dısarı cıkaramıyorum ben bu cocuğu,ev kuşu,acaba gobek bağı hala çekmecede duruyor bu etki ediyor olabilir mi)
*kabızlık sorunundan kalmış bir alışkanlık ile sürekli poposu cıplak ve surekli elinde yastık,hemen keyıf moduna gecıyor,ov popomu tamam mı diyor.
*marsu bizim eve gelsin,biz de marsu alalım mı(tv de ki çizgi filmini kastediyor)
 şimdilik bizde son durum bundan ibaret sevgili dostlar :)
foto için merak edenlere işte kuzeyın son halleri eklemiş oldum ve bu yuktende kurtuldum.