29 Ocak 2012 Pazar

ANNESİN SEN...

kuzi hasta ey dostlar,bronsit olmus...
bir haftadır neler cekıyoruz bir ben bilirim,cok zor cok,ates,kusma,mıde bulantısı,en kotusu boğulurcasına öksürük...haaa ac kalmalarını iştahının gidişini hiç sölemeyeyım derdim bin oluyor...
kuzey birde huy değiştirdi,acayıp bana bağımlı yapışık bir hal aldı...ben kaç gundur onunla yatıp kalkıyorum aynı yerde yatıyoruz surekli yanındayım...
wc ye dahi gidemez oldum...hatda gidiyorum uyudu diyelim bir öksürük krızı ben nasıl çıktığımı bilmiyorum inanın kabız oldum kendimi sıkmaktan...
zor  bir süreç,dişlerinin çıkma sıkıntısı,virüslerden dolayı olası bir hastalık,bunlar bitirdi bizi...
eee bu durumda bende etten kemikten bir insan olduğuma göre bir noktadan sonra zıvanadan cıkıyorum,tahammülsüzleştim sanki bu aralar,daha kolay sinirlenir oldum,biliyorum hasta canı burnunda ama ben de iyi değilim...onun öksürmesi,canının yanması,ağlaması huzursuzluğu beni yedi bitirdi...
artık yeter allahım ne olur onun hastalığı benım olsun diye ağladım ...
kimse böle durumlarda seni anlamıyor...
kuzi hasta olduğu için annemlerdeyız...bizim ev sobalı mağlum birazda kuzuyu orada hasta ettık aslında üstünü acıyor ,soyunuyor benımle mutfağa geliyor ve soba yanan odanın dısında ki her yer bildiğiniz buzhane...
ne kadar gıydırsem de soğuk sıcak hava olayından dolayı hasta oluyor,lodos var sobayı belli bir saatden sonra yakamıyoruz...sabaha kadar eli yanağı buz oluyor...
neyse hastalığı kaptık tabiki...
anne olunca insan yavrusuna ne gelirse kendine gelsin istiyor...
onunla yıpranıyorsun çünkü...bu durumlarda annelerin istediği ufacık bır destek aslında,bunu her koca yapar yada yapmaz tartışılır ama ben cok zor durumlarda kaldığımı bildirmek isterim...
kadına şöle yaklaşılıyor bir kere:
*sen anneysen her gece dua edersin allaha bebeğime şifa ver diye,ağlarsın başında,gözunu yummazsın...
*onun bir gülümsemesi ile dunyalar senin olur,coşarsın içinde bişi kalmaz ...
*çok bunalırsın,belli edersin belki zaman zaman ama en cok sen çırpınırsın bıkmadan ,usanmadan
*hatda kimse anlamaz seni,ne bu dunyada tek anne sensin denir,nede son anne sen olacaksın
*beki beş gundur markete dahi gitmedin,camdan kafanı çıkarmadın,doğru duzgun wc ye gıtmedin,ayak üstü yemek yedin,hatda cocuğun ağzına iki lokma koymuyor diye onunla bırkıkte sende ac kaldın,
*bunlar kimin umurunda değil mi?
ANNESİN SEN yapacaksın...
asli görevlerin...
*ancak bir baba annenin bu sessiz isyanını şu sekilde bastırabilir annesin sen  ...
yetti bitti gitti değil mi?
*anne olmaktan baska vasıflarımda var oysa unutulan
kadınım ben-insanım-duygularım var-benımde basımı gokyuzune uzatıp nefes almaya ihtiyacım var...
bende arkadaslarımla bir gun dısarı cıkabilirim kuzeysız,bende gonlumce bir saat tek basıma kahve içebilirim,bende uyuma hakkına sahibim,bende wc 'nın kapısı tıklatılmadan rahatca işimi görebilirim...
eşler unutuyor bunu...
çocuk var hayatımızda bitti hersey,sen kadınlıktan çıktın hatda bundan sonra sana biçilen kalıp ''süper anne'' olmak,herseye yetmek,bunun dısında dudaklarını bir tel ile kulaklarına mıhlayacaksın,hep güleceksin,eşine güleceksin,etrafına güleceksin,asla ve asla yorgunum demıyeceksin...
insanlığa özgü vasıfların hiç biri sende bulunmuyor artık...
annesin sen...
uzayıp giden bir post olabilir bu ama zira uykusuz gecen gecelerin ardından bunyemın yatmaya ihtiyacı var biliyorum...oysa burada iki satır yazmak bana cok iyi geliyor daha yazılacak cok sey var ama annelik izin verdiği surece burdayım...
haaa herkesin anneliği böle olacak diye bir kural yok orasını dıyeyım...
öperim...

20 Ocak 2012 Cuma

21 AYLIK KUZEY

büyüdün annecim ,kocaman oldun...
tam tamına iki yasına gıreceksın gözümün nuru...
büyüdün abi oldun ama bazı seyler değişmeyince değişmiyormuş be annem...can cıkar huy cıkmaz demişler ya aynı...hani bebişken nasıl kolikli,huysuz,ağlak bir moda isen şimdide hıc değişmedin,katmerlendin aksine...
azcık dillendin birde,anne derken her ses tonunda sölüyorsun artık,yakınmalarının içine birde sürekli ve artarak anne anne anne anne demelerin eklendi,önceden ah ban abir anne desen kuzum derdim,şimdi de oğlum ne olur anne deme artık diyorum:)))
yıne aynıyız biz,asla tek basına oynamıyorsun birseye senın dıkkatını cekmek için elli fırın ekmek yemek gerekli,or bir bebektin,zor bir cocuksun annecim...gun gelirde eğer okursan bu yazılanları annenin ne kadar zor büyüttüğünü anlarsın seni...huysuz kelebeğim benim...
hala sol yanımda tasıyorum seni,kolları 13 kiloyu tasıyacak kadar kuvvetli olmasada,boyun fıtığım katmerlenip,ağrılarım zirve yapsada,yaptığım yemekler artık asla lezzetli olmasada,evim derli toplu ve temiz olamasada,hep bir yığın ütüm ve camasır makınasına atılacak bir dolu sepet çamasırımda olsa ne yapayım,seviyorum bebişim seni,sende böle büyüyeceksin ...
dedene benziyormuşsun aynı biliyor musun,deden de senin gibi huysuz,ağlak bir bebek ve zor bir cocukmus...
babanem kuzey'i gördükçe bana diyor ki sanki baban yenıden büyüyor gözümün önunde özge diyor...
ne yapalım çekmişsin işte:))) eee yabancıda değil sonucta
şimdilerde sana bir puset almak istiyorum kuzum,neden derseniz hala yürümemekte ısrar ediyor kuzum,zaten cok gec adım atmıstı,şimdi de öle tembel ve hazıra alıştı ki yürümek ve koşmaktan keyif almıyor benim için bir yerden bir yere gitmek eziyet gibi,hep kucağımda çünkü...
hele ki en zoru köprü çıkmak,ter su içinde kalıyorum ve artık dermanım kalmıyor kollarımda,birde kısın sırt cantası,kabanı ve kendini salmış rahatca kucağımı mesken tutmuş bir bebek olursa...
hala uyum sorunu yasıyoruz,bize kim gelse kucağımızdan inmiyor,oyuncaklarını vermek istemiyor,haaa asla ve asla ona dokunulsun istemıyor,akranları ile oynarken temas içinde olmazsa eğer cok mutlu ama kazara bırı ona dokundu,öpmek istedi yada sarıldı vay halimize....
oysa ben onu küçücükken basladım oyun alanlarına,arkadas gruplarına sokmaya,hep sosyaldi kuzey...
hep dısarıda bır kalabalıktaydı...
daima yanında tanımadığı yüzler vardı,asla ben onu eve mahkum edip de böle soyutlanmıs bir sekilde büyütmedim ama demek ki çocuğun içinde var o cool olmayı secıyor:))
zor alışıyor,insan ayırıyor sevdiği bir kişiyide acayıp sahipleniyor yalnız ben bunları anlatırken hafıften bırde gülümsüyorum,hehhehe aynı ben çünkü:)))
bizden şimdilik böle son durumlar,haaa foto eklemeyı cok ısterdım ama ne yazıkkı yok...
bide ben farkettım ki son zamanlarda hıc yorum gelmiyor yazılarıma ,bir yerde ben hatamı ettım acaba???

3 Ocak 2012 Salı

ELVEDA 2011...

şimdi sen gidiyorsun ya sevgili 2011,git bence dönme ardına bakmada...
hayatımda bir çok pürüzü,olmazları,kahretsinleri,pişmanlıkları hep sende yaşadım ben,zordun zor oldun,çok ağladım çok üzüldüm...çok olmazları olur ettim...bit artık diye bekledim durdum...
bana yönelik kötüydün...benli tarafını hiç sevmedim işte...
kuzey'li tarafına gelince;
sen gittin oğlum bir yaş daha büyüdü...iki yaşına sadece 4 ay kaldı...
bundan başka ne diyebilirim ki yeni yıl yazısı olarak...
inanıyorum ,gercekten yeni yıl umudumuz olacak...
hersey ama hersey daha iyi olacak bizim için ,öyle ümit ediyorum...
fazlada bişi yazmak istemiyorum...zira aklımda cok sey vardı şu pcnın basına oturmadan evvel ama kafamdan silinip gitti,hep diyorum ki ya kadın kalk üşenme bir kağıt kalem al ve aklına gelenleri yaz,yaz ki uçup gitmesin...
pc yı acmak eziyet gibi  kuzey paşam saolsun annii bebiiii diyerek bana müzik aç demek istiyorda,rahat bırakmıyor beni...
neyse bak yıne uzadı gıttı...
:))))
hadi baş baş...