SENİNLE ÖĞRENİYORUM BEBEĞİM ...

artık öğrenme yaşımı geçtim sanıyordum yanılmışım...asında şimdi yeni ve yeniden öğreniyorum herseyi,inanırmısınız adım atmayı,yürümeyi,konuşmayı,gülmeyi,uyumayı herseyi....mesela uykunun nekadar değerli olduğunu öğrendim,bes dakikalık bir göz kapama uğruna bile elimdeki tüm makyaj malzemelrimi hatda yeni aldığım ayakkabımı bile  verebilirim....hehe:)))
dün gece resmen yalvardığımı hatırlıyorum oğlum ne olur beş dakkacık uyuyayım ,uykuyu gecti gözümü kapasamda yeter bana,hatda uyku moduna geçmemeyim tamam ama sen mızırdanm sus yeter...
tüm çabalarıma rağmen kavus gibi gecen 3 saat gecirdik,babamız uyanmasın diye elimizden geleni yaptık,ama sonunda dayanamdı uyandı...
ve beklenen süpriz benim oğlum babasının kollarının arasında uymayı bekliyormuş aslında bes dakika içinde uykuya daldı ve iki saat uyudu...
bölelikle ben şunuda öğrendim her anne şevkati babanın sıcaklığının yerini tutmayabilirmiş...
ben onun için sabahladım benim minik paşam sadece benimle azcık oyun oynamış....:))))
sabretmeyi öğrendim...
bir gaz çıkarmanın hayatımızdaki yeri ve önemini anladım ....
senin bir pırtlamanla dünyalar nasıda benim oluyor onu öğrendim....
artık gözleirnle beni takip ediyorsun,sesimi tanoyorsun ve kollarımda sakinleşiyorsun...
hoş hala beni inek olarakta görsen ben seni seviyprum danacım....:)))))
seninle sadece anneliği değil hayata dair ne varsa onuda yaşamayı öğrendim,azla kanaat etmeyi ve senin bir gülüşünün benim için dünyalara bedel olduğunu öğrendim.....

UÇTU UÇTU KIRKIMIZ UÇTU...

şu kırk denilen sey ne tuaf bişimiz ...uçurduk tabi...ama başımıza kuş falan konmadı...değişen bişide olmadı ..oysa ben kendimi hep bu ana odaklamıştım,kırkımız çıkacxak hersey düzene girecek,uykumuz ,yemek yeme düzenimiz...
ama bakalım bundan  sonra ne olcak...şimdide herkes bekle üç dört aylık olsun bak nası duzelcek diyolar ya ben kendimimi kandırıyorum yoksa birileri benimi kandırırıyo...
gelin orta noktayı bulalım şuna altı aylık olsun diyelim...bari bend ekendimi avutmamış olurum...
kırkımız çıktı bakalım yalnızda kalırım artık ben bırakır annem beni ühüü ühüü:)))
nasıl yapıcam...yarın kendi kendim bebişi yıkamaya başlıycam,onunla uyanıp uyumaya alışcam...
evde yalnız kalmak nası bişi bilmiyroum önceleri olsa ohooo yapacak bi dunya iş bulurum kendime...ama şimdi iş bulsamda kuzey beni rahat bırakmaz...
bu post için çok guzel duşünceler vardı aklımda yazacağım ama şuan etrafım kalabalık kafamı toplayamıyorum....nese bir baska postda görüşmek üzere...

BİTEK ANNEM OLSUN BANA BİŞİ OLMAZ.....

yarın anneler günü...ben ilk kez bu duyguyu yaşıyıcam...içimde tarif edilmez acayip bir mutluluk,ben de anneyim,benimde bir evladım var,belki şimdi değil ama bikaç sene sonra minicik bir gülümseme ile kucağıma atlayacak bir meleğim var...onun o gülümseyişi için tüm dünyaları feda ederim...

ben de anneyim...

canıma can katan bir varlığa sahibim...

annem gibi,babanem gibi beni büyüten bu kutsal kadınlar gibi bende o mertebeye ulaştım çok şükür...

şimdi dilimde bir tek cümle...'' bitek ANNEM olsun bana bişi olmaz''....
bugun dışarı çıktım kendim için uzun bir aradan sonra bişi yapayım dedim ama ne mümkün,bebeğime bir sürü ciciler alarak eve döndüm...

ve şunu söledim anne olmak böel bişi sanırım...ilk kez kendimden önce birini düşündüm,bunu yaparkende acayip mutlu oldum,keyif aldım....
tüm annelerin anneler gunu kutlu olsun...sizler başımızın tacısınız....